Schokkend, verbijsterend, liefdevol en ontroerend
‘Zorg dat je nooit je hand moet ophouden voor een man’: dat werd Hilde Van Mieghem als jong meisje al ingepeperd door haar bobonne, die zelf als jonge vrouw gedwongen werd te huwen met een gierige en egoïstische man. Zij stond model voor Madeleine, het hoofdpersonage uit De Drie Duifkes, Van Mieghems debuutroman over het levensverhaal van drie vriendinnen tussen 1920 en 1964. Het verhaal is gebaseerd op haar drie grootmoeders, twee echte en een pleeggrootmoeder, samen de drie Duifkes.
Van Mieghem beschrijft de weinig benijdenswaardige situatie van vrouwen in het Vlaanderen van de eerste helft van de 20ste eeuw. Het is allemaal dik in de verf gezet, maar wel gebaseerd op reële omstandigheden. De verboden jeugdliefde van Madeleine is de rode draad doorheen de roman.
Hilde Van Mieghem schrijft expliciet en recht voor de raap. Ze probeert niets te verdoezelen en blijft toch poëtisch. Haar zinderende debuutroman is meeslepend en dramatisch. Al vind ik persoonlijk dat er zelfs in fictie een limiet zou moeten staan op de eindeloze hoeveelheid drama en tegenspoed.
Een leuke extra is de playlist die aan dit boek gekoppeld is.
Synopsis
In de jaren twintig van de twintigste eeuw ontstaat een hechte vriendschap tussen drie jonge vrouwen op het Vlaamse platteland.