Een (telefoon)lijn tussen nu en vroeger

In deze graphic novel leidt Samuel een nogal eenzaam bestaan dat afgewisseld wordt door de zijn werk en wekelijkse bezoeken aan zijn buren, een ouder koppel dat hem als hun zoon ziet. Op zijn verjaardag, die hij in zijn eentje viert, probeert hij door een plotse inval te bellen naar zijn oude huistelefoon, het enige nummer dat hij nog van buiten kent. Daar wordt, buiten al zijn verwachtingen om, opgenomen door zijn jongere zelf. Er ontstaat een aangenaam gesprek, met wederzijds advies. Zo ontspint zich een zich regelmatig herhalende gewoonte waarin Samuel vertelt over zijn nieuwe collega die hij leuk vindt, maar niet durft uit te vragen. Samuel geeft zijn jongere ik advies over speelplaats conflicten, en steun in het omgaan met zijn zieke moeder die een schaduw werpt over zijn gezin. Langzaam, maar zeker helpen ze elkaar terug aanknoping te vinden bij het echte leven.

Deze graphic novel volgt geen traditionele vorm van de strip, met alle hokjes naast elkaar, maar maakt gebruik van het volledige blad om sommige emoties tot uiting te brengen. Ook het kleurpallet sluit mooi aan bij de gevoelens die in het verhaal aan bod komen.

Ik zag pas achteraf dat de strip gebaseerd is de gelijknamige roman van Cyril Massarotto. Deze staat nu ook op mijn te lezen lijstje.