'Oma is dood, maar Madelief hoeft er niet om te huilen'
Een boekje uit de bekende Madeliefreeks van Guus Kuijer en als je het mij vraagt het allermooiste van de vijf. Eén van mijn all-time favorites.
De oma van Madelief is gestorven en dat lijkt niet echt een groot verlies, want ze was niet bepaald het zonnetje in huis. Madelief trekt na de uitvaart even bij haar opa in, omdat hij niet al te alleen zou zijn en komt langzamerhand meer aan de weet over wie haar oma eigenlijk was.
Het is een gevoelig boekje dat toch vol humor zit. Het is een prachtig opa-boek en tegelijk een ode aan de vrouwen van toen.
In de bibliotheek is het boekje te vinden als deel IV in 'Het grote boek van Madelief', en ook als afzonderlijke uitgave. In 2004 werd het verfilmd. Ook de DVD vind je nog in veel openbare bibliotheken
Guus Kuijer kreeg er in 1979 een Gouden Griffel voor (het boekje dateert al van 1978) en de Duitse Jeugdboekenprijs. Nog een argument nodig om het toch te lezen? Dit jaar wint Guus Kuijer de Constantijn Huygensprijs voor zijn hele oeuvre. Meer over de auteur in de boekenbijlage van De Standaard van 06/03/2021
Synopsis
Wanneer haar oma sterft probeert Madelief, al pratend met opa en andere grote mensen, te weten te komen hoe haar oma heeft geleefd en waarom zij al haar idealen opzij zette om een poetsende huisvrouw te worden