Een levensverhaal waar je stil van wordt

Mijn gevoel ging tijdens het lezen van het levensverhaal van Tara van ongeloof over twijfel naar medeleven en plaatsvervangende frustratie en boosheid. Vanuit het standpunt van mijn eigen bevoorrechte leven had ik het met momenten moeilijk om te geloven dat de feiten beschreven in het boek geen fictie waren.

Tara neemt je mee op haar trage en pijnlijke weg uit haar toxische thuissituatie terwijl ze zichzelf onderricht. Het lukt haar om te gaan studeren aan de universiteit maar niet zonder een onvermijdelijke breuk met haar familie.

Wat een vrouw, wat een leven. Haar verhaal zet met eventjes met de twee voetjes op de grond, dankbaar om alle kansen die ik wel kreeg in het leven.