Een uitzonderlijk gevaarlijk leven

Rudi Vranckx is een Belgische topjournalist en beweegt zich in oorlogsgebieden waar maar weinigen durven komen. Hij is ook historicus, afgestudeerd aan de KUL. Dit is geen boek om snel even door te nemen, daarom zijn de belevenissen te beklemmend. Hij moet een compagnie engelbewaarders gehad hebben en dat benadrukt hij menigmaal. Tweemaal is hij echt aan de dood ontsnapt, waarbij zijn collega minder geluk had. Vele duizenden oorlogsreporters van alle strekkingen en nationaliteiten zijn nooit meer terug gekomen. Het boek begint bij de val van de muur in 1989 en eindigt in de nog altijd bezig zijnde oorlog tussen Rusland en Oekraïne. Het vestje met PRESS beschermt tegenwoordig niet meer zoals voorheen. Hij houdt geen blad voor de mond en spreekt vrijuit over wie dan ook in deze conflicten. Hij is geen salonjournalist die hun verslagen dicteren vanuit een hotelkamer. Ook weigert hij altijd de uitnodigingen van het Amerikaans leger om mee te gaan onder hun bescherming. Dat is ook zijn sterkte en dat lees je ook in de verslagen. Hij beweegt zich best in de kledij van de plaatselijke bevolking. Het is een uniek boek voor diegenen die wat meer willen weten over de vele brandhaarden die hij bezocht heeft, wereldwijd en die soms bewust worden aangestoken.

Het boek heeft intussen zeven drukken en dat wil wat zeggen. Een prachtig nawoord sluit zijn epos af. Wat hem dreef was het tonen van de menselijkheid te midden van de grote gruwel waar ook ter wereld. Een man om nooit te vergeten in al zijn bescheidenheid. Zijn wijngaard in Italië is zijn rustpunt.