Intrigerend en gelaagd verhaal

Pfieuw, wat een intrigerend boek was me dat! Geen fantasy, geen science fiction, geen thriller en geen wetenschappelijk traktaat, en toch ook wel allemaal een beetje.
Piranesi woont in het Huis, een ingenieuze wereld van standbeelden, zalen en water, waar hij doorheen banjert en die hij op zijn duimpje kent, al is het voor niet-ingewijden een doolhof. Hij respecteert het Huis enorm en kan niet genoeg krijgen van zijn wonderen. Hij woont er, voor zover hij weet, helemaal alleen: op enkele ontmoetingen met de Ander na, die hij wekelijks treft en met wie hij nadenkt over kennis. De Ander is een mysterieus type, die er helemaal anders uitziet, hem regelmatig aan een vragenvuur onderwerpt en die hij zowel vreest als waardeert; de Ander kan immers bijzonder snibbig zijn, en lijkt soms dingen achter te houden. Tot er op een dag boodschappen in het Huis verschijnen, die Piranesi's geloof doen wankelen. Wie kan hij vertrouwen en wie niet?

Persoonlijk vond ik het bijzonder moeilijk om me het boek eigen te maken, en het is zeker ook geen eenvoudig leesavontuur. Voor mij gaat dit boek over diverse thema's: gelukkige eenzaamheid, brainwashing, berusting, magie. Het Huis zelf deed me denken aan de Ideeënwereld van Plato, die ik in eerste kan leerde kennen in mijn cursus filosofie. Binnenkort bespreken we dit boek met de leesclub van Utopia in Aalst, en ik ben benieuwd hoe anderen het percipieerden, en welke interpretaties er aan gegeven worden.