Een wereld in ontbinding
In 1785, vier jaar voor de Franse revolutie, krijgt de onervaren maar ambitieuze ingenieur Jean-Baptiste Baratte de koninklijke opdracht om het overvolle en kwalijk stinkende kerkhof Les Innocents, nabij les Halles midden in Parijs, te ruimen. Bij zulk een titanenwerk ontstaan allerlei tegenstellingen: behoudzucht versus kaalslag, (bij)geloof versus rationele Verlichting, uitbuiting versus sociale bewogenheid…
Andrew Miller schildert de boeiende hoofdfiguur en de vele, kleurrijke personages in filmisch, bezwerend proza. Door de levendige dialogen, de scherpe historische details, de onderkoelde humor, de snel opeenvolgende verwikkelingen vlieg je door deze briljante én spannende historische roman. Psychologische diepgang creëert de auteur door de tedere passages van menselijke warmte, de morele twijfels van de hoofdpersoon, de tegengestelde inzichten van zijn kleurrijke entourage.
Het radicaal ruimen van het onhygiënische knekelveld is natuurlijk een krachtige metafoor voor de aanstaande politieke omwenteling waarbij het hart van Parijs gezuiverd (‘Puur’) wordt van het Ancien Régime.
De roman begint niet toevallig in het smerige spiegeldoolhof van het Palais de Versailles.
Een hallucinant voorspel voor een wereld in ontbinding.
De eerste zin.
In een antichambre ergens in een van de vleugels van het paleis van Versailles zit een jonge man, jong, maar niet heel jong. Hij wacht.
Synopsis
In 1785 krijgt een jonge ingenieur van de Franse regering opdracht om een overvolle begraafplaats in het centrum van Parijs te ruimen en de bijbehorende kerk af te breken.
