Vallen is als vliegen

Vallen is als vliegen, de vierde roman van de Nederlandse schrijfster Manon Uphoff, raakt je als een mokerslag. Het is de waargebeurde en allesbehalve eenduidige geschiedenis van een vader die zijn vier dochters, waaronder Uphoff zelf, seksueel misbruikte.

Naar aanleiding van de dood van haar zus graaft Uphoff in het eigen verleden, maar wat daar begraven ligt laat zich niet zonder omwegen vertellen. Geen enkele herinnering blijft volledig zonder schaduw, geen enkele gedachte blijkt volledig onschuldig. Om dit verhaal toch te kunnen schrijven zocht en vond Uphoff onder meer een uitweg in de mythologie – de vaderfiguur wordt voorgesteld als de Minotaurus, ‘iets half menselijks, half goddelijks, half dierlijks’ -, in een taal vol verkleinwoordjes en sarcasme, en in verwijzingen naar sprookjes en kinderliedjes.

In het laatste hoofdstuk van deze literaire krachttoer nemen Uphoff en haar zussen wraak tijdens een heuse heksensabbat die uitmondt in een verlossende lach.