Interessante blik op het Instanboel van net na WO I

Als Belg leer je op school vooral de kant van de 'overwinnaars' van de Wereldoorlogen kennen, aangezien de plek waar je geboren wordt en school loopt dat voor je bepaalt. Later leerde ik wel dat de strenge voorwaarden die de 'verliezers' van de Eerste Wereldoorlog opgelegd kregen, mee de voedingsbodem vormden waarop Hitler zijn haat zaaide, maar toch bleef dat weinig zeggen. Dit boek leerde me hier meer over begrijpen. Het speelt zich af in het glorieuze Osmaanse rijk, met zijn boeiende cultuur, terwijl dat zich op een kantelpunt bevindt. Net na het einde van de Eerste Wereldoorlog wemelt het in Istanboel van de Fransen, Engelsen, Grieken ... Het hoofdpersonage Leyla is de jonge echtgenote van de secretaris van de Sultan. We leren over zijn frustratie bij de onderhandelingen, de vernederingen die de bevolking voelt, de rol die de verschillende buitenlandse volkeren spelen. De onvrede leidt tot de opkomst en populariteit van Mustafa Kemal en de Turkse nationalistische strijd.

Het boek is een verslag van die verandering van eeuwenoude tradities. Leyla's schoonmoeder is een vrijgelaten slavin die koppig aan de vergane glorie en de tradities vasthoudt, Leyla zelf begint een rol te spelen in het verzet, verstopt een gewonde Duitser, wordt een geliefd schrijfster van kritische krantenartikelen die protesteren tegen het beleid van de Sultan. Op het einde van het boek is Istanboel zijn leidende rol kwijtgeraakt aan de nieuwe hoofdstad Ankara. Het boek leert je hoe de situatie eruitzag van de andere kant bekeken, en vertelt ook heel inzichtrijk over de complexe positie van de vrouw in de Osmaanse samenleving. Daarnaast brengen romantische gevoelens voor nieuwe partners een aantal personages tot nieuwe inzichten of wegen in hun leven. Een redelijk dik boek, maar mooi en leerrijk geschreven.