Tears will scream

Please en alsjeblieft lees eerst het boek!

'Hij zit in de gevangenis. En dus zat ik, in de ruimte waar we elkaar spraken, op een bank achter een tafel, en hij ook op een bank achter een tafel, en keken we elkaar aan door de glazen afscheidingswand tussen ons in. Je hoort echt helemaal niks door dat glas heen,en dus moet je je behelpen met zo'n microfoontje. Daar moet je in praten. Ik weet niet waarom iedereen altijd omlaagkijkt wanneer hij in dat microfoontje praat, maar dat doet iedereen. Je moet jezelf er echt toe dwingen om recht vooruit te kijken naar degene met wie je praat.

Ik dwing mezelf daar tegenwoordig altijd toe, omdat hij in de bak zit en ik dol ben op z'n ogen, en omdat ik elke keer dat ik hem zie bang ben dat ik hem nooit meer terug zal zien. En dus pak ik zodra ik daar ben dat microfoontje en blijf ik de hele tijd naar hem kijken.' (p12)

Als Beale street kon praten, dan voert hij je naar de hel. De hel die geen witte mens kent. De hel die zijn bek opent alleen maar omdat je Black bent. Veroordeeld zonder proces, gebrandmerkt omdat je terugvecht. Een engel door de duivel gevangen gezet. En de baby die huilt, huilt, huilt in de hoop dat hij de doden terug tot leven wekt.

James Baldwin vertelt ons het verhaal van Clementine 'Tish' Rivers en Alonzo 'Fonny' Hunt. Een doorleefd liefdesverhaal begin jaren '70 dat bont en blauw geslagen wordt door de snijdende en blijvende weerhaken van de slavernij. Fonny vliegt namelijk onterecht de gevangenis in en zo komen ze in een hel terecht. Met karige maar scherpe woorden vertelt Baldwin over hun tedere genegenheid en hun kafkaiaanse lijdensweg, over de moed en de geborgenheid binnen de familie Rivers. Hij rekent ook af met de 'good negro', die er alles aan doet om witter te zijn dan de blanken, en met het stompzinnig geloof in een onverschillige God. Zijn scherpe woorden snijden, zijn humor is rauw, zijn verhaal spijtig genoeg nog springlevend.

De verfilming van Baldwin zijn roman door Barry Jenkins, regisseur van Moonlight, werd alom bejubeld. Raar, want hij veilde alle scherpe punten weg, verminkte de rauwheid door de beelden te laten baden in een cleane retrostijl en laat het stranden in een irritante kruiperigheid. Als je echtheid, gevatheid en opstandigheid, kortom, als je Baldwin zoekt, lees dan het boek!