Over oud perensoorten en het vinden van je eigen weg

Met Alte Sorten [vertaald als De smaak van wilde peren] heeft Ewald Arenz een buitengewoon mooi boek geschreven. De 17-jarige Sally is ontsnapt uit een kliniek voor eetstoornissen. Om niet door de politie opgepakt en naar haar ouders gebracht te worden, dwaalt ze doelloos door de wijngaarden van Unterfranken, ver weg van dorpen. Daar ontmoet ze de 40-jarige boerin Liss. De zwijgzame Liss laat Sally zonder veel vragen bij haar op de boerderij overnachten. In de loop van de tijd ontwikkelt zich tussen de twee ongelijke vrouwen een fragiele vriendschap. Twee eenzame buitenstaanders die langzaam voor elkaar openstaan. Stukje bij beetje onthult Arenz de levensverhalen van de twee protagonisten. De boze tiener Sally, die niet alleen een eetstoornis heeft, maar zich ook nog snijdt, en de daadkrachtige Liss, die buitengesloten wordt door de dorpsgemeenschap en een duister geheim bewaart, worden overtuigend en met grote empathie getekend.

Alte Sorten is empathisch, ontroerend en op sommige momenten een bijna poëtisch werk met prachtige beschrijvingen van de natuur en het werk op de boerderij, van aardappelen rapen tot imkeren en peren plukken. De titel Alte Sorten verwijst naar oude perensoorten die Liss in haar boomgaard heeft: ongewone peren met een heel bijzondere smaak. Arenz beschrijft het leven op het platteland niet als louter idylle: ook de harde kanten van de landbouw worden niet verzwegen. Peren proeven, de herfstlucht ruiken – deze roman slaagt erin zintuiglijke indrukken over te brengen. Een geweldig boek voor gezellige leesuren én niet alleen in de herfst. Alte Sorten is een gevoelige en levenswijze roman die vertraagt en de focus legt op het wezenlijke. Met subtiele psychologie in het tekenen van de personages, een langzaam opbouwende spanning en groot vakmanschap op stilistisch gebied schreef Ewald Arenz een klein meesterwerk.