Hoe vrede een mogelijkheid kan worden ...

Uit mijn brief aan de auteur: … U maakt de bezetting tastbaar. U maakt het conflict tastbaar. In uw boek wordt duidelijk dat geografie in deze regio alles bepaalt. Het bepaalt het leven. Een grens kan bepalen aan welke kant het goede leven begint. Aan welke kant het slechte leven begint. U doet dat niet door persoonlijk een standpunt in te nemen. U bent in deze onpartijdig. Het verhaal onthult. Het verhaal brengt begrip. Het verhaal openbaart. Wat vele opiniemakers en journalisten niet of nauwelijks lukt, lukt u wel. U verschaft inzicht in de complexiteit van het conflict. Door uw verhaal neer te schrijven. Maar tegelijk legt datzelfde verhaal ook de simpliciteit van het conflict bloot. Die eenvoud komt terug in een zegswijze, die enkele keren wordt herhaald in uw boek. Voorbij gelijk en ongelijk ligt een veld, laten we daar afspreken. Eenvoudiger kan het bijna niet. Gewoon beginnen stappen naar die ene plek. Bassam en Rami hebben het gedaan. Samen met gelijkgestemden. Zou daarin dan toch de oplossing kunnen liggen? Gewoonweg praten? Ongewild schreef u een helder pleidooi. Een pleidooi voor vrede …

U kan mijn volledige brief hier lezen.