Levendige dialoog tussen een stervende Fernando Pessoa en zijn literaire afsplitsingen
In De laatste drie dagen van Fernando Pessoa verzint Antonio Tabucchi, hij spreekt zelf over ‘een delirium’, finale gesprekken tussen de legendarische Portugese schrijver en zijn verschillende incarnaties – afsplitsingen die Pessoa ‘heteroniemen’ noemde – in het ziekenhuis waar de 47-jarige auteur zou sterven. In die ontmoetingen worden herinneringen uitgewisseld, bekentenissen gedaan en gevoelens onthuld.
Álvaro de Campos bekent ècht van iemand gehouden te hebben, Caeiro reikt versregels aan (“ik neem ze met me mee naar de Overkant”), Ricardo Reis keert terug uit “mijn denkbeeldige Brazilië”, Bernardo Soares vertelt over een papegaai die Pessoa’s versregels kan opzeggen terwijl António Mora van Pessoa een bekentenis ontlokt: “Ik ben mezelf geweest, maar ook vele anderen, alle anderen die ik maar kon zijn.”
Het zijn speelse stukken, fijne experimenten in het verstrengelen van verbeelding en realiteit die gaan over literaire creatie, afscheid nemen en het verwerken van een problematisch verleden. Met naast de personages en heteroniemen van Pessoa ook situaties en citaten uit zijn (grotendeels postuum gepubliceerd) oeuvre.
Synopsis
Op zijn sterfbed krijgt de Portugese schrijver Fernando Pessoa (1880-1935) bezoek van personages die hij schiep in in zijn werk en van zijn literaire meester; herinneringen worden opgehaald, mythes gecorrigeerd en misverstanden rechtgezet.
