Het licht dat speelt op de stofdeeltjes

Modiano lezen is als een lang vergeten kamer binnentreden, de gordijnen opentrekken, de stofdoeken van de meubelen halen, je neerzetten in de leren zetel en vervolgens je te laten verdwalen in het licht dat speelt op de neerdwarrelende stofdeeltjes. Opgaan in nostalgie, zoeken naar je identiteit, dat is waarmee Modiano worstelt.

In De straat van de donkere winkels volg je een privédetective met geheugenverlies die, nu zijn baas op pensioen gaat, eens en voorgoed op zoek wil gaan naar zijn eigen vergeten verleden. En tijdens zijn zoeken, van de donkere stegen van Parijs tot de hoge besneeuwde toppen van de Alpen, ontmoet hij dansers, woekeraars, landverraders, gigolo's en hoe kan het anders, een verloren liefde.

Dit is een boek om te lezen, te herlezen en vervolgens van achter naar voren te lezen. Om dan weer van vooraf aan te beginnen. Nog nooit heb ik er genoeg van gekregen te verdwalen in de straat van de donkere winkels.