Een roman dat blijft nazinderen en onder de huid kruipt

Johanna was de lieveling van haar moeder en een creatief kind. Aanvankelijk volgt ze de weg die haar ouders voor haar uitstippelden: ze trouwt en wordt advocaat. Maar dan ontmoet ze de Amerikaan Mark en laat ze haar hele hebben en houden achter om hem te volgen naar Amerika en wordt ze kunstenares. Ze wordt een bekend kunstenares, maar haar kunst kwetst haar ouders. De band met haar ouders wordt verbroken en nu dertig jaar later keert ze terug. Zal haar moeder haar weer aanvaarden als haar dochter?

Dit boek gaat over een verknipte moeder-dochterrelatie. Vanaf het begin merk je dat Johanna weer toenadering zoekt tot haar moeder, maar haar moeder houdt de boot af en gaat niet in op de toenaderingspogingen van Johanna. Voor Johanna wordt dit een ware obsessie. Heel de roman schreeuwt ‘zie mij’, maar haar moeder kijkt niet meer om naar haar. Niet alleen haar kunstwerken waren kwetsend voor haar ouders, maar ook het feit dat ze nooit naar huis is teruggekeerd, toen haar vader ziek werd en is gestorven, wordt haar zeer kwalijk genomen. In deze roman ontketent zich een waarlijk psychologisch drama, waarbij Johanna koste wat het wil weer erkend wil worden door haar moeder. Ze gaat er zelfs zo ver in dat ze strafbare feiten pleegt, maar niet enkel Johanna is getekend door haar verleden, ook haar moeder heeft haar verleden. Ook de vele leegtes tussen de verschillende alinea’s tonen de leegte en de afstand tussen Johanna en haar moeder.

Vigdis Hjorth schrijft met De waarheden van mijn moeder een boek dat blijft nazinderen en onder de huid kruipt. Ook haar boek Zomerhuis is een echte aanrader. Vigdis Hjorth is een van de meest vooraanstaande hedendaagse Scandinavische auteurs. Haar romans kenmerken zich door hun taboedoorbrekende thematiek. Voor haar werk ontving Vigdis Hjorth al verschillende literaire prijzen.