Uniek boek. Krachtige parabel. Hoogsensitief. The old Man and the Sea revisited.

Ver van de kustlijn, op de Noordzee, onderhouden een oude man en een jonge kerel een immens windturbinepark. Hun dag bestaat uit vaste routines: eten, turbines controleren en repareren, het netwerk in leven houden, slapen – voor zover de elementen dat toelaten: zon en wind, golven en stromingen, regen en storm. En wachten. Wachten op de bevoorrading (die het af en toe laat afweten), wachten op het doorbreken van de vaste patronen. Hun wereld is ongelooflijk klein terwijl hij toch duizenden vierkante kilometers zee omvat.
Omdat er zo goed als nooit iets gebeurt, gaat praten ongemakkelijk, ook omdat de oude man niet wil antwoorden op de vragen van de jongen die de plaats ingenomen heeft van zijn verdwenen vader, die eerder ook in het windmolenpark werkte. De oude man kent nog enkele woorden van het vasteland, de jonge heeft er zelfs geen herinneringen aan. Ze opereren beiden op hun eigenzinnige manieren, de een vist op verloren zaken en afval, de ander op waterwezens die totaal uitgeroeid lijken. Ze houden elkaar in het oog: bij het eten, bij het werken, bij het ontspannen. Tot de jongeman het wachten moe is en op eigen houtje op onderzoek trekt.
Doggerland is een erg sensitief geschreven verhaal, intrigerend in sfeer en opbouw. Het verbindt door de onverwachte abstrahering van de gebeurtenissen op grotere schaal en in de hoofdstuktitels (Systems, Cracks, Nothing,…) het persoonlijke met het wereldomvattende, met het absolute.

Ben Smith schreef met zijn eerste roman Doggerland een post-apocalyptisch verhaal dat de kracht heeft van Hemingway’s The old Man and the Sea, drijft op de ritmische en gedetailleerde stijl van Paul Auster, een avontuur en vader-zoonverhouding ontwikkelt à la Cormac McCarthy’s The Road en de intrigerende vragen van Samuel Beckett’s Waiting for Godot incorporeert.
Doggerland is bovendien een prachtige parabel voor onze tijd van klimaatopwarming en overproductie. Het verhaal is mede geïnspireerd door recente inzichten over de overstroming en verdwijning van de landverbinding tussen Groot-Brittannië en het Europese vasteland, waarvan de Doggerbank in de Noordzee deel uitmaakte. Over dat ca. 6.000 v.Chr. verdwenen Doggerland en zijn bewoners loopt tot eind oktober 2021 ook een grote tentoonstelling in het Rijksmusem van Oudheden in Leiden.