Fidelio leeft nog. En gelukkig maar!

Pjotr is te laat op zijn eerste werkdag en toppresentator Fidelio zit op het toilet als zijn volledige redactie op Charlie Hebdo-miaanse wijze wordt neergekogeld.
Zij - en één van de terroristen - zijn de enigen die overleven.
Wat volgt is een messcherpe analyse van hoe daar mee om te gaan - niet op dramatische, wel op uitbundig hilarische wijze.

Jonathan van het Reve schreef/schrijft voor Lubach. Dat verklaart veel, zo niet alles.
Ten eerste de setting: (de redactie van) een satirisch televisieprogramma.
Ten tweede de humor: ‘Zondag met Lubach’ moet zowat het enige programma zijn dat ik de afgelopen jaren niét binnen de minuut weg zapte.
Ten derde de brutaliteit: Nederlandse - Amsterdamse - branie die je vrolijk aan het denken zet.
Vrolijk, inderdaad, terwijl het onderwerp toch niet meteen tot grappen en grollen uitnodigt.
Maar van het Reve doét het: een personage in het leven roepen/houden dat je recht én scheef voor de raap doet lachen en denken tegelijk.

Gruwelijk geestig én een geweldig geweldig einde.
Blij dat Fidelio nog leefde.