Dit boek grijpt je bij de strot en laat je niet meer los

"Het was donker in de witte kamer toen mijn vader mijn oma om het leven bracht." Een dijk van een openingszin voor deze psychologische thriller over een disfunctioneel gezin.

Ane Riel schrijft zorgvuldig, het tempo is niet heel snel, maar zeer passend bij het verhaal. Ze weet Liv en haar omgeving levensecht neer te zetten. Bij vlagen is de sfeer grimmig en soms haast een surrealistisch sprookje.

Hars is een boek, waarvan ik heel veel zinnen zou willen onderlijnen, omdat ze zo mooi, ontroerend of grappig zijn, maar dat zou het verhaal absoluut geen recht doen. Je moet het gewoon lezen. Langzaam zal het levensverhaal van Liv onder je huid kruipen tot het als hars aan je blijft kleven.