Wat een epos!

Het was even geleden dat ik mij in een dergelijke vaart door 1274 p. heb gelezen. En geloof mij, zonder enige moeite. Wat een mooi geschreven boek. Op bepaalde ogenblikken leest het bijna als een sprookje, soms als een historische roman, af en toe wordt het een thriller, nooit op sensatie belust en zeer levensecht. Het zijn eigenlijk meerdere boeken in één maar dan met een duidelijk verband. De geschiedenis van de Sovjet-Unie van de voorbije eeuw, vanuit het perspectief van een Georgische familie. Geen pamflet maar het échte leven en hoe wrang of zoet het kan zijn. En dat zoet kan letterlijk genomen worden. Waarom? Dat moet je zelf lezen.