Een stuk hout als geschiedenisleraar

Het vloekhout van Johan de Boose mag dan wel een dun boekje zijn, maar het slaagde erin om op de shortlist van de Libris Literatuurprijs te belanden.

Het boek verhaalt de belevenissen van een stuk hout dat behoorde tot het kruis waarop de profeet Jesjoea gekruisigd werd. Het stuk hout wordt daarna een toneelstut, en dan een siervoorwerp. Het belandt bij de Romeinse keizer, bij de Russische tsaar, maar ook bij mohammedaanse geleerden, de paus, uitvinders, communisten, fascisten, terroristen, … gedurende zijn reis die meer dan 2000 jaar beloopt.

Via de reis van het stuk hout doet de auteur verschillende gebeurtenissen in de geschiedenis aan. Hij doet dit echter met enige ironie, want het stuk hout kan nadenken, praten, lust opwekken bij wie het aanraakt… en het heeft een mening over alles wat het ziet en beleeft. Ontmoetingen met teennagels van heiligen, een zweetdoek of voorhuid die als relikwie vereerd worden, leiden tot gekibbel en amusante gesprekken.

Niet alleen humor, maar ook mededogen speelt een belangrijke rol. Het stuk hout koestert sympathie voor de zwakkeren en denkt regelmatig terug aan het lot van ongelukkigen die hij op zijn pad ontmoet heeft. Het feit dat we alles vanuit het perspectief van een stuk hout lezen, is een mooi origineel gegeven.

De Boose slaagt erin om deze hele reis te vertellen zonder eindeloze uitweidingen. Een deel van het plezier voor de lezer ligt in het ontdekken waar het stuk hout nu weer beland is. Tijdens deze reis leert de lezer bovendien bij over bijvoorbeeld het belang van de iconenschilderkunst in Rusland. Het boekje leest vlot en slaagt erin om de lezer in minder dan 180 pagina’s te onderrichten, te laten nadenken, te amuseren en te laten speuren. Het maakt Het vloekhout tot een heel aangenaam boekje om te lezen.

Deze recensie verscheen eerder op Hebban.nl