Jan Stevens
Leestip van Jan Stevens
Boeken zijn slechts dragers van een verhaal. Verhalen blijven in mijn hoofd.

Fascinerend, als het gekende schema tussen het menselijke en het goddelijke door elkaar wordt gegooid

16 januari 2025

Voor wie houdt van magisch realisme en er niet voor terugdeinst om zich te laten onderdompelen in een bizarre wereld waarin personages al dan niet dood samenleven kan ik dit alleen maar aanraden. Dit is een roman die alle gekende schema’s van het menselijke en het goddelijke door elkaar gooit. Het is het verhaal van een familie die startte met Joan, de matriarch, die enkele generaties geleden op zoek naar een hele man een pact sloot met de duivel. Tot haar verbazing en genoegen ontdekt ze dat haar man zijn kleine teen mist en vindt zij dat ze haar overeenkomst met de duivel niet moet nakomen, maar de duivel gaat niet zo gemakkelijk weg en vanaf dat moment begint er iets te ontbreken aan Joana's nakomelingen. Margarida een stuk van haar hart, Blanca haar tong en dat gaat maar door voor haar nakomelingen, geen aars bij een boorling, geen pijn voelen en meer wansmakelijke gebreken.

Het verhaal hotst van her naar der in de tijd en biedt een aaneenschakeling van interacties tussen de huidige levende personages en de overledenen die alom aanwezig zijn en je mag dit best vergelijken met Honderd jaar eenzaamheid (Marquez) of Het huis met de geesten (Allende). De gehele setting speelt zich af ergens verborgen tussen de kliffen van de Catalaanse bergen – een plek waar wolvenjagers, criminelen en deserteurs elkaar kruisen – daar klampt de hoeve Clavell zich als een teek aan de grond vast. In deze boerderij ligt de oude Bernadeta op sterven. De vrouwen in haar familie komen bijeen om afscheid van haar te nemen. In de oude hoeve verzamelen ook de reeds overleden vrouwen van de familie zich – een bont gezelschap. De matriarch, Joana, wil Bernadeta aan de andere kant verwelkomen, en dus koken de vrouwen van verschillende generaties een uitgebreid feestmaal. Het verhaal beslaat tegelijkertijd één dag en meer dan vier eeuwen. Het vertelt legendes en volksverhalen, en werpt de vraag op: wat wordt herinnerd en wat wordt vergeten, wier verhalen worden gewaardeerd en geloofd, en welke mythen liggen ten grondslag aan hoe we de wereld nu denken te begrijpen? Ik gaf je ogen en je keek in de duisternis is meeslepend én geestig, zeker als het hedendaags leven gezien wordt doorheen de ogen van de overledenen die hun eigen interpretatie geven aan onze huidige technologiën. Maar het is ook tezelfdertijd cerebraal én zintuiglijk, wansmakelijk en puur waarbij je als lezer soms wel een sterke maag moet hebben bij de passages van het leven enkele eeuwen geleden. Eens te meer besef ik hoever wij van de natuur vandaan leven.

In het interval van nacht naar dag doorheen het boek wachten alle vrouwen van de masia Clavell op de dood van Bernadetta, de nakomelinge. Dit zou het plot kunnen zijn maar dat is slechts het topje van de ijsberg want als je dat huis binnengaat is het onmogelijk om eruit te komen zonder dat alles veranderd is. Veel aspecten zijn buiten de controle van de lezer, met een reeks personages die verschijnen en verdwijnen en met elkaar interageren zonder precies te weten hoe of waarom.

Wanneer het verhaal echter klikt en je begrijpt wat er aan de hand is, krijgt het boek een nieuwe nuance. Het lezen wordt lichter en het verhaal wordt groots, mooi, onvergetelijk. Als het allemaal duidelijk wordt, wil je opnieuw beginnen om het boek met andere ogen te lezen. Ogen die magie en het onmogelijke begrijpen en accepteren. Ogen die in de duisternis kijken en geen angst voelen. Alleen fascinatie.

Het is een korte roman vol contrasterende geschiedenissen over vroomheid en wellust, die de lezer bij de strot grijpt en niet meer loslaat.

Synopsis

Op een Catalaanse boerderij komen vrouwen van verschillende generaties, levend en dood, bijeen om afscheid te nemen van een oude vrouw die op sterven ligt.

Jan Stevens
Leestip van Jan Stevens
Boeken zijn slechts dragers van een verhaal. Verhalen blijven in mijn hoofd.

Ik gaf je ogen en je keek in de duisternis : roman
Titel:
Ik gaf je ogen en je keek in de duisternis : roman
Auteur:
Irene Solà
# pagina's:
206 p.
Uitgeverij:
Cossee
ISBN:
9789464521450
Materiaal:
Boek
Onderwerp:
Vrouwen, Catalonië
Sfeer:
Intens

Gerelateerde leestips