I'm glad my mom died
Hoe hier zelfs aan te beginnen? Memoires beoordelen is onmogelijk. Niks dat ik schrijf kan ooit de lading en de impact omschrijven van dit boek. Ik raad iedereen, die de trigger warnings gelezen heeft en het nog steeds ziet zitten, aan om het te lezen.
Hoe iemand door zo gigantisch veel trauma kan gaan en toch de mentale kracht kan hebben om te willen genezen. Hoe een droom die niet de jouwe is, je persoon, je toekomst, je alles vanaf zeer jonge leeftijd kan vormen en volledig verminken.
Jennette McCurdy groeide op met een narcistische moeder die van haar een kindster maakte door haar acteren op te dringen. Een obsessie waar eetstoornissen, alcoholisme, verpletterende stress en nog zoveel meer het resultaat van waren. Dit boek getuigt hoe hard Jennette heeft gewerkt aan genezen en terug gezond worden zowel mentaal, fysiek, psychologisch… Ik heb zoveel respect voor Jennette en wens haar oprecht alle goede en mooie dingen in het leven toe.
Synopsis
Jennette McCurdy was zes jaar oud toen ze haar eerste acteerauditie deed. Het was haar moeders droom dat haar enige dochter een ster zou worden, en Jennette had er alles voor over om haar moeder gelukkig te maken. En dus ging ze mee in al haar manipulatieve grillen. Ook in wat haar moeder ‘calorie-restrictie’ noemde: weinig eten en zichzelf vijf keer per dag wegen. Zo ontstond er tussen hen een vreemde dynamiek, waarin haar moeder haar bijvoorbeeld zelfs tot haar zestiende hoogst persoonlijk onder de douche zet en ongevraagd bij haar intrekt als Jennette eindelijk op zichzelf gaat wonen.
