Wonderbaarlijke wereld
Ik was werkelijk verbaasd dat ik, letterenvrouw en sociale wetenschappenmens, en daarbij geen echte liefhebster van wetenschap of wiskunde - ook niet echt van scheikunde en aardrijkskunde - me zo kon verdiepen en verliezen in een boek als In Orbit van Samantha Harvey.
Echt waar als je wil weten en voelen hoe het is in een ruimtetuig rond te zweven en maanden - dagen en nachten - te leven (ik kreeg soms last van claustrofobie tijdens het lezen), dan lees dit boek. Je krijgt een blik op de aarde, op de maan, op wat er in de ruimte te zien is en beweegt. Je leert dat dag en nacht snel volgen, dat wij o zo nietig zijn in het heelal. Maar het boeiende is hoe de deelnemers het leven in zo’n capsule beschrijven. Ik weet nu niet alles maar toch veel meer (maar ik zal het natuurlijk niet onthouden). Ook boeiend is joe dat ruimteleven de zes astronauten doet reflecteren op hun leven, hun beperkingen, hun mogelijkheden…hun band met de aarde en met de mensen daar. Hoe ze kijken naar verleden gebeurtenissen… en een stukje naar de toekomst. Al blijft die open… en verwachtte ik dat hun avontuur zou eindigen met vernietiging. Gelukkig maar, dat gebeurde niet. Of ik de smaak te pakken kreeg om naar de maan of naar een andere planeet te vliegen in zo' tuig? Zeker niet!
Synopsis
Zes astronauten in de ruimte merken dat ze ondanks de afstand een hele sterke band met de aarde hebben. Zeker als hun het overlijdingsbericht van de moeder van een van de astronauten bereikt.