Succesvolle sportjournalist krijgt waardevolle levenslessen van zijn oude, stervende mentor
Mitch Albom is een drukbezette sportjournalist. Op een avond is hij aan het zappen en ziet hij plots het gezicht van Morrie Schwartz langskomen. Morrie was zijn professor sociologie toen hij studeerde aan de universiteit. Mitch had toen regelmatig - op dinsdagen - gesprekken met Morrie. Morrie was altijd al een interessante professor, met een eigenwijze aanpak van zijn lessen. Hij wou zijn studenten niet enkel kennis bijbrengen, maar vooral begrip van het leven, wat het betekent om mens te zijn. Mitch was zijn vroegere mentor uit het oog verloren, en ook de waarden die Morrie hem had proberen bijbrengen. Hij was nu een journalist van middelbare leeftijd, die de wereld rondreisde en als prioriteit deadlines halen had. Nu was Morrie te gast in een TV-programma waarin hij vertelde over zijn progressieve spierziekte, hoe het was om te weten dat hij aan het aftakelen was en binnenkort zou sterven. Na even aarzelen besluit Mitch om zijn oude vriend op te bellen. Hij gaat hem bezoeken en daar komen meerdere bezoekjes van, op dinsdagen, zoals vroeger. Morrie brengt hem opnieuw waardevolle zaken bij over het leven en wat er echt toe doet, over doodgaan, mens zijn, relaties,...
Een zacht boek met waardevolle lessen. Ik vind Morrie een heel interessant persoon en leerde graag van hem. Een boek dat ik nog af en toe herlees.
Synopsis
Levenslessen in de vorm van gesprekken tussen de auteur en zijn vroegere leermeester, een hoogleraar sociologie, rond ouderdom, contact tussen generaties, spiritualiteit en levenskunst.