Jaap Robben: meester-verteller, alweer!

Jaap Robben voeg ik met dit boek officieel toe aan mijn lijstje van favoriete auteurs! Van zijn debuut "Birk" en vervolgens "Zomervacht" was ik al behoorlijk onder de indruk, maar met zijn derde boek "Schemerleven" verovert hij definitief een plaatsje op mijn lievelingslijst: wat kan die man integer en teder schrijven zeg!
Nochtans zijn de thema's die hij in zijn boeken behandelt allesbehalve luchtig; toch slaagt hij er in om een breekbare thematiek met het nodige respect en subtiliteit te brengen. En dan die parels van zinnen:
🦋 "Onbewoonbaar verklaarde panden die onverklaarbaar werden bewoond."
🦋 "Hoog aan de donkere hemel was een nagelrandje maan te zien. Een vishaakje dat mij van de aarde kon hengelen."

In Schemerleven beschrijft hij magistraal het gevoelsleven van de tachtigjarige Frieda (hoe doet hij het toch, echt geweldig!), die na de dood van haar man Louis eindelijk ruimte wil/kan geven aan lang verdrongen verdriet. Als frisse jonge meid had ze immers een relatie met de negen jaar oudere getrouwde Otto, van wie ze, ondanks hun voorzorgen, zwanger wordt. Hoe dat avontuur verder gaat wil ik je niet vertellen om je leesplezier niet te bederven, maar ik kan je wel kwijt dat ik het niet droog hield tijdens het lezen.
De titel "Schemerleven" is ook enorm veelzeggend: Otto's passie voor nachtvlinders, Frieda die gedoemd wordt om in de schemering te leven tijdens haar zwangerschap, een frivole vlinder (Frieda) die zich moet verstoppen als een dief in de nacht en stilaan lijkt te verwelken...

Wat mij betreft is deze laatste roman van Jaap Robben zijn beste tot nu toe. Hopelijk verblijdt hij ons snel met vers leesvoer!