De voorleesweek is hét moment om eens ‘anders’ voor te lezen en daar leent Kamishibai zich uitstekend voor

Kamishibai is een traditionele Japanse vertelvorm. In een klein vertelkastje passen grote tekeningen die scènes uit een verhaal weergeven. Tekening na tekening komt een verhaal tot leven. Ook in de Krook zijn heel wat vertelplaten uit te lenen.

Ik las het verhaal De scherven van de hemel voor aan kinderen van 5^de en 6^de leerjaar. En wat een aandacht!

Het verhaal, dat zich afspeelt in het traditionele Japan, werd geschreven door Pieter Van Oudheusden en geïllustreerd door Stephanie De Graef.

Een jongen, die zichzelf Niemand noemt -omdat hij naar eigen zeggen niets kan en niets weet- wil bij een meester-schilder leren schilderen. De meester-schilder, die zichzelf een Ouwe Prutser noemt, vindt dat hij niets aan een ander kan leren. Wel neemt hij de jongen mee op stap. Het is tijdens die uitstappen dat de jongen leert kijken met de ogen van de schilder.

Ze maakten lange wandelingen. De schilder zei niets en stond vaak stil.
De leerling keek totdat hij zag wat de schilder zag:
een rimpeling in het water; het laatste blad aan een tak.

Wanneer de jongen na een week verplichte afwezigheid terugkomt, ziet hij dat de meester-schilder een prachtig kunstwerk gemaakt heeft. Het is ‘volmaakt’.

Uit alle hoeken van het land komen belangrijke mensen naar het kunstwerk kijken. Alle kijkers zien, afhankelijk van hun eigen achtergrond, iets anders in het kunstwerk en allemaal willen ze heel veel geld voor het kunstwerk betalen.

De meester-schilder -die ontgoocheld is op hun kijk op kunst- belooft hen na te denken over hun bod.

Na een nachtje slapen komt de meester-schilder met een verrassende oplossing.

De scherven van de hemel zet aan om na te denken over de essentie van kunst en hoeveel die kunst waard is, over het onverdraaglijke van de volmaaktheid, over omgaan met elkaar en over de band tussen leraar en leerling.

Ergens lezen we dat de meester -die zeer bescheiden is- tegen zijn leerling

"Alles wat je kunt, heb je jezelf geleerd,"

Maar de goede lezers / luisteraars hebben begrepen dat niets minder waar is want had de leerling niet leren kijken met de ogen van de meester? Een niet te onderschatten vaardigheid!