Een verslag over verlangen

Dit boek heb ik gelezen met een notitieboekje bij de hand, om zo de vele interessante bevindingen, quotes, gedachten neer te schrijven die bij mij een gevoel van herkenning opwekten. Toch maakte ik nooit mee wat Emy Koopman meemaakte. Ze werd verliefd op een man die in een andere relatie zat, terwijl ze zelf ook in een relatie zat. Wat volgt is een complex kluwen van vier mensen, twee koppels die zich een weg banen door gevoelens van verlangen, afwijzing, schuld en schaamte. 


Dit boek zit vol met verwijzingen naar films, filosofen, gedachte-experimenten, songteksten, stukken uit boeken die ik vervolgens ook allemaal wil beluisteren, lezen, zien, waarover ik vervolgens ook wil nadenken. Het is een vol boek, vol gevoelens, vol tegenstrijdigheden die een mensenleven en vooral een vrouwenleven kenmerken. Ik vond hoofdpersonage Emy bij tijden best irritant, ik begreep niet waarom ze zich gedroeg zoals ze zich gedroeg. Drie zinnen later sloeg dat dan weer op in een doorgedrongen gevoel van empathie, want natuurlijk weet ik wel waarom ze doet wat ze doet: net zoals ik zij ben ik een vrouw, net zoals andere vrouwen heb ik mezelf wel eens klein gemaakt, heb ik me vernederd gevoeld, heb ik me geen ruimte toegeëigend die ik wel had willen hebben.


Tekenen van het universum is een hartstochtelijk verhaal over liefde, maar vooral over vrouw-zijn, over willen krijgen wat je wil en daar niet altijd in slagen. Een absolute aanrader.