Herkenning

Het is herkenning en onbegrip. Het is afstand en nabijheid. Het is aantrekken en afstoten. Het boek raakt me. Omdat het afscheid nemen van de droom iets te worden wat groot is, iets te zijn wat nieuw is, iets te doen wat indrukwekkend is ook mij heeft pijn gedaan en mij liet rouwen. Ook het moederschap was een knellend korset, een fuik waar maar één weg was, vooruit, de gevolgen dragen en verdragen en de verantwoordelijkheid nemen voor de beslissing die nauwelijks doorvoeld en een beslissing genoemd kon worden. (het willen van een kind was gewoon wat iedereen deed in die levensfase, zonder nadenken, zonder zicht op de consequenties). Het radicaal kiezen om de andere keuze te maken en het loslaten van de verantwoordelijkheden (en die dus zomaar door te geven aan anderen ) tja hoe doe je dat? Hoe leef je dan verder? Kan je dan écht verder? Op die vraag geeft het boek geen antwoord want de schrijver neemt de taak op, gaat niet, lost niet en zorgt. Maar het boek geeft veel stof tot nadenken over keuzes, over de wegen van het lot, over terugblikken,…een aanrader als je de zelfconfrontatie kan toelaten!