Vuurwerk in je brein

Wat een verhaal! Ane Riel geeft je een inkijk in de wereld en de tijdsbeleving van Alma, een oude dove vrouw die alleen woont in haar huis. Ze heeft geen contact met de buitenwereld en één van de weinige houvasten in haar leven is haar wandklok, die ze trouw iedere dag opwindt. Zo lang ze dat blijft doen, blijft ze leven. Gaandeweg wordt duidelijk dat er (veel) meer aan de hand is... Alma is dikwijls verward, haalt verleden en heden door elkaar. Wat is er trouwens met haar man gebeurd? Is hij echt de bullebak die het huwelijk onder druk zette? Gaandeweg krijg je inzicht in wat er zich in het leven van het koppel heeft afgespeeld en de schrijfster doet dit met veel psychologisch inzicht.

Op een dag leert Alma een buurjongetje kennen en ze sluiten een uitzonderlijke vriendschap. Alma heeft terug een doel in haar leven... tot het lot beslist dat het jongetje niet meer op bezoek kan komen.

Aangezien ik zelf dagelijks met dementie geconfronteerd word - mijn mama heeft jammer genoeg deze ziekte - is dit een verhaal dat veel emoties losmaakt. Ane Riel verwoordt perfect wat in het hoofd van Alma omgaat en hoe de omgeving daarop reageert. Verwacht een zeer intens relaas van iemand die vecht tegen de tijd.

Een dikke pluim trouwens voor de vertaler van dit boek: de stijl en woordenschat zijn prachtig.