Verdrongen pijn

De auteur overdrijft de verbetenheid van haar hoofdpersonage, alsof ze de overspanning nog eens ‘overspant’. De absurditeit van Moniques optreden op congressen, de leugens in contacten , het emotioneel misbruik, krijgen groteske vormen. Die stijl remt het lezen af. Ongeloofwaardige zwart-wit scènes ontkrachten ook de thematiek van het leefmilieu.