Beklijvende verse novel/versroman

"De oorlog is
overal
en nergens.
Ik vlucht
voor een spook
dat ik niet kan zien
maar dat me
elk moment
onverhoeds
kan overvallen."

Jong, vrouw en Duitse zijn in het Berlijn van 1945. De oorlog die de laatste keer stuiptrekt, de overblijvers (voornamelijk vrouwen en kinderen) hongerig, uitgeput, uitgeblust. Bombardementen hebben lelijk huisgehouden, de stad een schim van zichzelf. Schuilkelders waarin verschanst wordt, veilige haven in een stormende stad.
De naderende Russen zijn onmeedogenloos, de overwinningsroes lonkt. Een brutale ontmoeting met één van hen noopt Henrike tot vluchten. Maar waar moet je als opgejaagd wild naar toe? Wie beschermt een "vijand"? Wie heeft er überhaupt nog ruimte voor het leed van een ander, als je zelf verzuipt in de miserie? Wat rest je dan nog?

Een beklijvende verse novel/versroman over het schamele lot van zovele onbekende oorlogsslachtoffers, geschreven in een prangende poëtische taal die resoneert, en woorden zoekt voor de gruwel van oorlog en vluchtelingen. Dank Aline Sax voor deze noodzakelijke en prachtige roman!