Het individu in conflict met de gemeenschap

In de zomer van 1976 trekken enkele bevriende Vlaamse koppels samen op vakantie naar de Costa Brava. Elk koppel heeft z’n eigen villa op “de berg”. Het complex is eigendom van Vic en die heeft dit project kunnen realiseren met de hulp van de lokale autoriteiten uit het post-Franco tijdperk.

Deze roman telt drie delen: ‘Zij’, ‘Wij’ en ‘Gij’ genoemd. In het eerste deel is Georges aan het woord, politiek cartoonist onder het pseudoniem Kali bij een niet nader genoemde kwaliteitskrant.

Onder het gezelschap bevinden zich enkele Vlaams-nationalistische bekenden, onder wie Georges zijn beste vriend Fred en diens vrouw Lore. Het is al snel duidelijk dat Georges een boontje heeft voor Lore en ook voor Nicole, de kinderoppas van Fred en Lore. Georges is van linkse signatuur, hij geraakt overhoop met de meeste anderen die tegenovergestelde politieke overtuigingen hebben. Het gezelschap beleeft dolle feesten met veel drank, drugs en seks. Uiteindelijk loopt het uit de hand en vooral voor de mentaal kwetsbare Georges zijn er zware gevolgen.

In dit boekt rijpt de bijzondere taal die eigen is aan Olyslaegers en die in zijn latere werken tot bloei komt. De dialogen zijn schitterend en dragen bij tot de vlotheid het verhaal dat soms complex wordt door de veelheid aan personages en intriges.

Voor mij las Wij als een parodie op een bepaalde levensstijl die vrijheid hoog in het vaandel draagt, geschreven met de nodige scepsis. Want vrijheid heeft een kostprijs en als individu sta je altijd alleen tegenover het “wijzende vingertje” van de gemeenschap.