Intens en leerrijk verhaal

Rasters heeft met Wenskind een roman geschreven die me meermaals aan het huilen heeft gebracht. Door drie verschillende personages te volgen, belicht ze op een natuurlijke manier drie verschillende perspectieven tegenover het ouderschap. De jonge Chelsea wordt als tiener zwanger en beseft dat ze het niet alleen aankan. En gezin stichten loopt voor Nicole niet zoals verwacht, en ook Charlotte laat heel wat facetten van een kinderwens en het ouderschap zien.

Door drie verschillende vrouwen te volgen, belicht Rasters in Wenskind een brede waaier aan meningen en gevoelens rond het ouderschap of een kinderwens. Vooral de verhaallijn rond Charlotte greep me meer dan eens bij de keel, ik voelde me erg met haar personage verbonden. De gevoelens van de vrouwen kwamen realistisch tot bij de lezer en maakten het verhaal daardoor echt meeslepend.

Later komt er nog een ander, verrassend perspectief bij. Ik moest even wennen aan die nieuwe stem, maar Rasters heeft een goede keuze gemaakt om dat personage op de voorgrond te plaatsen. Het was een emotionele meerwaarde voor het verhaal.

Het verhaal maakte soms wel wat grote sprongen in de tijd. Soms voelde dat logisch aan, maar soms vond ik het ook jammer dat er net op dat punt een sprong werd gemaakt. Zo had ik als lezer nog wat dieper in de emoties willen blijven verkeren aan het einde van deel 2. In deel 3 worden die sterke emoties uiteindelijk ook weer opgeroepen. Gaby Rasters heeft de gave haar lezers aan het huilen te brengen.

Rasters heeft me dus weten mee te nemen in dit emotionele verhaal met haar meeslepende schrijfstijl. Dit verhaal laat zoveel facetten van het ouderschap zien en voor iedereen zal er wel een deeltje herkenbaarheid in zitten. Wenskind is een leerrijk verhaal dat je ongetwijfeld aan het huilen brengt. Rasters durft de harde realiteit weer te geven, hoe pijnlijk die soms ook is.