Verlies, fantasie, poëtisch proza en nog zo veel meer..... een IJslandse vertelling...
Dat deze schrijver kan vertellen wist ik al uit vroeger gelezen werk, maar hier toont hij toch het toppunt van zijn kunnen.
In 2022 zit de verteller van het verhaal in een Londens park, en ziet daar Paul McCartney. Hij wil Paul graag een exemplaar kado doen van het Gilgamesj-epos. In flashbacks kom je dan te weten waarom Paul en The Beatles zo belangrijk voor hem zijn, en wat het verband is met Gilgamesj. Het verschil gaat op en af tussen 2022, 1970 en de jaren '80. De verhaallijnen kruisen elkaar en lopen op een meesterlijke wijze doorheen in de herinnering van de schrijver.
Het is best een triest boek, over verlies en de zoektocht naar affectie en antwoorden op levensvragen, maar toch tovert Stefánsson een glimlach op je gezicht. Bovendien schrijft hij zo kleurrijk, zijn proza is eigenlijk poëzie. Het is een boek om mondjesmaat van te genieten, af en toe moet je het een beetje laten bezinken om dan glimlachend verder te lezen. Voor mij het beste wat Stefánsson tot nu toe geschreven heeft !
Synopsis
In een Londens park ziet een schrijver Paul McCartney zitten en overweegt om hem 'Het epos van Gilgamesj' aan te bieden, een boek dat een grote indruk om hem maakte. Hij raakt verzonken in gedachten en reflecteert op zijn IJslandse jeugd in de jaren tachtig.