Een waardevolle inkijk in het leven van een bruin meisje in een witte maatschappij
Bintu, of Bintje, is de dochter van een Congolese vader en een Vlaamse moeder. Ze groeit op in een Vlaamse stad in de jaren negentig en wordt van kindsbeen af iedere dag geconfronteerd met haar afkomst. Een leven dat voor een kind gemakkelijk zou moeten zijn, is het voor haar niet. Bintje is een turbulent boek over neokolonialisme en zou eigenlijk een verplicht nummer moeten zijn in de leeslijst van middelbare scholen. Het leest als een trein, slaat je om de oren met gebeurtenissen waarvan je verkeerdelijk denkt dat ze niet meer van vandaag zijn, het drukt je pijnlijk met je neus op het racisme dat niet alleen in de jaren negentig, maar ook in de eenentwintigste eeuw nog lustig verder woedt.
Ik vond Bintje een erg mooi en erg pijnlijk boek om te lezen. Ik zit met heel veel plaatsvervangende schaamte, ik zit met schuldgevoel, ik zit met onmacht in mijn buik genesteld. Het boek zit vol met verhalen, interrelationele en intergenerationele conflicten, waarbij iedereen fouten maakt en waar gebeurtenissen elkaar aan sneltempo opvolgen. Op sommige momenten vond ik dat het boek wel wat langer stil mocht staan bij bepaalde gebeurtenissen, dat er niet steeds zoveel moest gebeuren, maar daarna besefte ik dat dat gewoon het leven is: er gebeurt nu eenmaal veel, het stopt niet, zelfs als je graag wil dat het even stopt.
De grootste meerwaarde van het boek is dat het mij een inkijk gegeven in het leven van een bruin kind in een witte omgeving, een perspectief dat ik tot hier toe nog te weinig was tegengekomen in het Vlaamse literatuurlandschap. Dank je, Tuly Salumu, voor dit boek!
Synopsis
In deze autofictie vertelt Tuly Salumu een intergenerationeel verhaal van pijn en woede. Het gaat over een meisje van kleur dat opgroeit in een witte omgeving.