Linda De Geest
Leestip van Linda De Geest
We all have our time machines, don’t we? Those that take us back are memories … And those that carry us forward, are dreams. (H.G. Wells, The Time Machine)

Als vriendschap een passie wordt

6 januari 2025

Geschreven in de ik-vorm blikt kunstdocent Anton terug op zijn vriendschap met de eigenzinnige student Dius. Wat hen bindt is een verlangen om in een andere tijd te leven, ze zijn allebei gefascineerd door de Renaissance. Hoe verschillend ze ook zijn, ze zijn samen in de ban van de 16de-eeuwse Italiaanse kunst en de polyfone muziek van die tijd.

De eerste jaren speelt hun vriendschap zich vooral af in en rond een leegstaand Gildehuis ergens in de Vlaamse polders, waar Dius zijn ambacht verfijnt door het vervaardigen van kunstige houten meubels en zijn passie botviert in zijn schilderijen en tekeningen. Daar realiseert Anton zich dat hij wel heel veel weet over kunst, maar dat Dius al die theorieën niet nodig heeft en dat hij de ware kunstenaarsziel bezit.

Als Anton op de academie is of in de stad, voelt hij zich rusteloos en enkel als hij Dius aan het werk kan zien of met hem in de polders wandelt, vindt hij rust en concentratie. Zijn liefdesleven is chaotisch en mede door hun relaties verliezen de vrienden elkaar af en toe uit het oog. Uit het oog, maar nooit uit het hart, zo blijkt. In het laatste deel van Dius brengen de vrienden samen een jaar door op een Italiaans landgoed in Bergamo. Maar hierover ga ik het niet hebben om spoilers te vermijden.

Zoals de auteur het zelf beschreef, is Dius een ‘boek over kunst, vriendschap, littekens en de schoonheid die verloren gaat’. Hertmans, die kunstfilosofie doceerde aan de Gentse hogeschool, put voor zijn hoofdpersonage Anton duidelijk uit zijn eigen ervaringen als docent.

Het boek is geschreven in een beeldrijke, poëtische taal. Literatuur van de bovenste plank. Maar er is meer dan dat: door de filmische beschrijving van bepaalde schilderijen, ga je als lezer ook op zoek op het internet: wie was die schilder? Hoe ziet dat schilderij eruit? De ‘Allegorie van Venus, Cupido, Afgunst en Tijd’ van Agnolo Bronzino bijvoorbeeld. Ik ging zelfs luisteren naar het ‘Stabat Mater’ van Pergolesi …

Dius is dus een boek om heel lang en uitgebreid van te genieten, want naast het prachtige verhaal prikkelt de auteur ook de nieuwsgierigheid van zijn lezers wat schilderkunst, muziek en andere kunstvormen betreft. Niet verplicht, maar een interessante uitnodiging die urenlang savoureren en genieten garandeert.

Enkele citaten:

‘Wat is je jeugd? Een verzameling vage, deels onbewust gekoesterde beelden, geprojecteerd door een half kapotte projector op de donkere wand van je verlangen?’ (p. 196)

‘Na elke ontgoochelende poging zat ik een uur later alweer met mijn neus in de boeken, zocht troost bij de virtuositeit van mensen die ik soevereiner en sterker achtte dan mezelf. Wat het mij echter wel opleverde was de gave van het begrijpen, het openstaan voor de suggesties van wat buiten mijn eigen mogelijkheden lag – misschien was dat het, wat mij ten slotte tot een behoorlijk docent had gemaakt. Gul zijn omdat je weet dat je zelf het talent niet hebt.’ (p. 244-245)

‘Waarom beseft een mens meestal te laat wat waardevol is in het leven?’ (p. 254)

Synopsis

Wanneer een kunststudent bij zijn docent aanbelt en hem zijn onvoorwaardelijke vriendschap aanbiedt, brengt dat grote veranderingen teweeg in hun beide levens.

Linda De Geest
Leestip van Linda De Geest
We all have our time machines, don’t we? Those that take us back are memories … And those that carry us forward, are dreams. (H.G. Wells, The Time Machine)

Dius
Titel:
Dius
Auteur:
Stefan Hertmans
# pagina's:
319 p.
Genre:
Romans
Uitgeverij:
De Bezige Bij
ISBN:
9789403133836
Materiaal:
Boek
Sfeer:
Gevoelig,
Intens

Gerelateerde leestips