Een duizelingwekkende estafette

Cloud Atlas bestaat uit zes verhalen, verteld door evenveel mensen in evenveel verschillende tijdperken. Het begint in 1850 met een rechtschapen, wat naïeve notaris op reis in de Stille Zuidzee, gaat verder in het huidige tijdperk en in een dystopische nabije toekomst om te eindigen op Hawaii in een post-apocalyptische samenleving. Elk verhaal stopt abrupt halverwege. Alleen het laatste personage vertelt zijn leven van begin tot einde. Daarna worden de overige verhalen in omgekeerde volgorde verder afgewikkeld. Ze verwijzen subtiel naar elkaar en de hoofdpersonages hebben een eigenaardige moedervlek in de vorm van een komeet. Zijn ze reïncarnaties van dezelfde ziel?

Het boek is een stilistische tour de force want ieder personage heeft zijn eigen taalgebruik, overeenkomend met de periode waarin het leeft, van plechtig Victoriaans over futuristische newspeak tot een verbasterd soort Engels. Het is telkens even wennen, maar daarna geniet je van Mitchells taalvondsten. Ook de genres verschillen: een dagboek, brieven naar een vriend, een interview enzovoort. Inhoudelijk gaat het van dolkomisch tot aangrijpend.

Wolkenatlas houdt je aandacht van begin tot einde vast. Het boek zet je aan het denken over de aard van de mens, het recht van de sterkste, slavernij en vrijheid.