Een meesterverteller en een beeldkunstenaar die elkaars kunst begrijpen zorgt altijd voor vuurwerk, het is kunst om een tragisch verhaal in zoveel schoonheid te verpakken.

Djibril is elf en droomt van de wereld buiten zijn kleine dorp in het diepe zuiden van Marokko. Door zijn nieuwsgierigheid en zijn kinderlijk enthousiasme krijgt zijn leven een onverwachte wending. Niet alleen zijn eigen leven wordt door deze schokkende gebeurtenis overhoopgehaald, ze heeft ook een invloed op het leven van zijn familie en van een aantal mensen die hij nooit eerder heeft ontmoet. Het enige wat Djibril nog verbindt met zijn zonovergoten geboorteplaats zijn de kleren die hij droeg en een verhakkelde foto die toebehoorde aan zijn oudere broer Kareem. Een onduidelijke krabbel op die foto leidt hem naar een adres in Parijs, waar hij kennismaakt met de jonge vrouw Cécile. De Française intrigeert hem, maar ze is nauwer vervlochten met zijn leven dan hij kan vermoeden. Hoe meer hij Cécile bezoekt, hoe meer Djibril verwikkeld raakt in haar duistere kwellingen. De kans wordt steeds kleiner dat hij zijn thuis en familie ooit nog terugziet.“Ish Ait Hamou is een meesterverteller, dat staat buiten kijf. ‘Cécile’ eerder al uitgegeven in 2015 met een oplage van meer 40.000 mag je gerust een klassieker noemen, een verhaal dat je trefzeker midden in het hart raakt. Het vertelt het levensverhaal van Djibril die op elfjarige leeftijd door een ongelukkig toeval en zijn zucht naar avontuur zijn klein geboortedorpje op een ongelukkige wijze verlaat wanneer hij zijn oudere broer Kareem volgt die niet kan weerstaan aan de kracht van de liefde. Na als elfjarige verstekeling een spannende overtocht te overleven belandt hij in Spanje op straat. Alleen en verlaten. De eerste twee delen van het verhaal spelen zich af in zijn geboortedorp waar je als het ware door de meesterverteller wordt ondergedompeld in het dorpsleven, haar inwoners en gebruiken. En alsof dat leesgenot nog niet genoeg is komt Penelope Deltour, beeldkunstenaar de woordkunstenaar vervoegen, aanvullen en complementeren. Ik betrapte er mij dikwijls op dat ik na het lezen van bepaalde delen van het boek minutenlang haar illustraties op mij liet inwerken, een bijzondere ervaring die de schoonheid van dit boek nog dieper ingroef in mijn leeshart. Hoe prachtig haar tekenwerk en het verhaal ook mag geschreven zijn het is bittere ernst. Het is een boek over de tragiek van het leven en de verschrikkelijke gevolgen van beslissingen die je deels niet zelf in de hand hebt. Over onvoorwaardelijke liefde waar je niet kan aan ontsnappen, over familiebanden en geloof. Op het einde van het tweede deel schakelt het verhaal enkele versnellingen hoger met de overtocht doorheen de straat van Gibraltar en start Djibril zijn volwassen leven op 11-jarige leeftijd. Een leven dat zich eerst afspeelt aan de rand van de maatschappij in Sevilla tot wanneer hij mede door zijn schranderheid en zijn ontembare ondernemingsdrang in een haciënda geraakt waar hij tot twaalf jaar lang door zijn verbondenheid met de natuur als tuinman kan blijven. Als hij dan in een onbewaakt moment zijn oorspronkelijke kleren in handen krijgt valt hem de verkreukelde foto van Cécile op. Een paar nauwelijks leesbare woorden wakkeren zijn drang tot avontuur terug aan en hij gaat op zoek naar die enige echte liefde van zijn broer Kareem. Hij vindt ze. Cécile ontketent iets in hem dat hij nog niet kende maar het verdict is al lang gevallen bij Cécile, de zelfdestructie kan niet meer terug gedraaid worden.” Een meesterverteller en een beeldkunstenaar die elkaars kunst begrijpen zorgt altijd voor vuurwerk, het is kunst om een tragisch verhaal in zoveel schoonheid te verpakken.

Jan Stevens, redacteur boekensite.gent