De grenzen van vriendschap en liefde
In 2019 wandelden Kris Van Steenberge en Geert Briers vijf dagen over het strand van Bray-Dunes naar Cadzand, en dit resulteerde in de roman De Advocaat en de Zeiler.
Het verhaal
De Advocaat en de Zeiler (hun echte naam wordt niet genoemd) zijn vrienden voor het leven. Hun vriendschap kreeg een tijdelijke knauw toen de advocaat ging trouwen met Melizza, de muze van de zeiler. Ooit hadden beide vrienden afgesproken een wandeltocht te maken langs de kustlijn, van Bray-Dunes in Frankrijk tot Cadzand in Nederland.
Nu de Advocaat wordt geconfronteerd met een plots afbrokkelend geheugen, vraagt Melizza aan de Zeiler om deze wandeltocht langs het strand niet langer uit te stellen. Ze denkt dat dit iets kan betekenen voor het gemoed van de Advocaat en zijn tanende vriendschap met de Zeiler. De tijd dringt en de Zeiler neemt zijn vriend onmiddellijk mee op stap.
Plots volgt een hond deze twee heren op het strand. Met de hond Beau en zijn baasje Leda, die een boekhandel uitbaat aan de kust, komt een tweede verhaallijn in beeld. De oude moeder van Leda ligt al bijna een jaar in coma, “in de nevelen van de nacht”. Elke dag gaat Leda haar moeder voorlezen in het verzorgingstehuis, onder andere uit Zijde van Alessandro Baricco.
De vrienden wandelen ondertussen verder. Zowel het heden als het verleden spoelen aan. De Zeiler beslist een pijnlijke waarheid op te biechten. Deze bekentenis doet de Advocaat even ontwaken uit zijn wegzinken en geeft hem tijdelijk weer de scherpte van de oude strafpleiter. De Advocaat eist van de Zeiler het opperste bewijs van zijn vriendschap.
Beide verhaallijnen stromen in elkaar in Oostende.
Stijl
Auteur Kris Van Steenberge en dichter Geert Briers schreven samen dit boek, niet naast elkaar – maar sámen. Als lezer voel je niet wie wat geschreven heeft. Hun schrijfstijl vloeit samen in mooie, eenvoudige zinnen met altijd een poëtische ondertoon. Dit bezorgt de lezer prachtige filmische beelden. Te genieten voor liefhebbers van zowel proza als poëzie. Om je literaire duimen en vingers van af te likken!
Citaten:
Het boek begint met dit gedicht van Charles Baudelaire uit Zwarte Venus:
Mens en zee
U, vrije mens, vereert de zee het allermeest.
Zij is uw spiegelbeeld: u kunt uw ziel ontwaren
In het oneindig deinen van haar zilte baren,
Al even bitter als de afgrond van uw geest.
"De architecten van het geheugen verbouwen onze herinneringen tot hoogst onbetrouwbare constructies."
“De Advocaat loopt naast me, totaal afwezig. Hij is opnieuw het moment kwijt. Ik zwijg nu, laat hem zijn gedachten weer bij elkaar sprokkelen. Dit moet toch een soort van strandjutten voor hem zijn. Herinneringen als wrakstukken.” (p. 105)
“Geen hond kon vermoeden wat daar gebeurd was. De zee spoelt alle geheimen weg.” (p. 180)
Synopsis
Een advocaat die door een beroerte lijdt aan geheugenverlies, maakt met een vriend, een zeiler, een wandeling langs de Belgische kust; dan wordt hun vriendschap op de proef gesteld als de zeiler een pijnlijke onthulling doet.
