Over vluchten en thuiskomen
Dit boek stond op de shortlist van de Bronzen Uil 2022. De lezersjury’s van het Algemeen Nederlands Verbond, Antwerpen Leest, Brugge Leest, Gent Leest en Leuven Leest reikten aan Frouke Arns de lezersprijs uit.
De
auteur
hanteert een poëtische stijl met prachtige natuurbeschrijvingen en
aangrijpende profilering van de personages en hun levensloop.
Een
Syrische jongen en een eenzame weduwe treffen elkaar toevallig, in
uitzonderlijke omstandigheden. Ze hebben beiden hun thuisland
(moeten)
verlaten, de vrouw verliet jaren geleden Duitsland om haar man te
volgen naar Noorwegen, de jongen stak als vluchteling met de fiets de
Russische grens over. Frouke
Arns laat verschillende
tijdperken en culturen samenvloeien.
De
deportatie uit Silezië in 1946 en de vlucht uit Damascus in 2013 worden verweven tot een mozaïek.
De
enige band tussen de Syrische jongen en de oude vrouw is het feit dat
ze beiden gevlucht zijn uit hun vaderland. In het grootste deel van
het boek bestaan ze in stilte naast elkaar, in het knusse huisje
middenin het stille sneeuwlandschap.
De
auteur leert ons dat vluchten en willen thuiskomen van alle
(leef)tijden is, dat vluchtelingen naast het ontheemd zijn, ook
problemen hebben die daar los van staan.
Een
beklijvende roman, zowel door de schrijnende verhaallijnen als door
de sublieme stijl en taal.
Synopsis
Een oude Duits-Noorse vrouw helpt een Syrische vluchteling die via de Arctische route Noorwegen heeft bereikt; tijdens zijn herstel komt haar eigen vluchtverhaal uit 1945 weer naar boven.
