Een boek om te lezen, en te herlezen

De recent met de Nobelprijs bekroonde schrijfster Annie Ernaux kreeg ik mee als tip op een samenkomst van mijn Leesclubbing bijeenkomst. Het boek geeft een treffend beeld van Frankrijk gedurende de voorbije 80 jaar. Annie Ernaux doet dat enerzijds aan de hand van associatieve beelden, en anderzijds door het verhaal van haar eigen leven, afgetekend tegenover een veranderende maatschappij.

Door haar eigen ervaringen en door de reflecties die ze maakt, stel je jezelf als lezer ook heel wat vragen en reflecteer je over je eigen verleden en je heden. Bovendien besteed ze telkens aandacht aan de veranderende positie van vrouwen in de samenleving en wat dit voor impact heeft op het persoonlijk leven van de vrouw.

Het boek start in de jaren 40, een periode die ik zelf niet ken, maar door haar beschrijvingen, krijg je toch een duidelijk beeld van wat het bekende om op te groeien in de jaren na de Tweede Wereldoorlog. En zo gaat het eigenlijk met alle volgende perioden die ze beschrijft.

Toen ik het boek uitgelezen had, dacht ik onmiddellijk: dit is een boek dat ik een tweede keer wil lezen.