Bruno Schulz schrijft Thomas Mann

Net voor WOII schreef Bruno Schulz (1892-1942) een brief aan de door hem zeer bewonderde Thomas Mann (1875-1955). Of Mann de brief ooit ontvangen heeft, of beantwoord, is onduidelijk.

Maxim Biller vult op geheel eigen wijze de geschiedenis van De verloren brief aan Thomas Mann in. Hij zet Schulz neer als een ‘krom als een kat’ over het papier gebogen persoon, die de grote schrijver wil waarschuwen dat er in de stad iemand rondloopt die beweert Thomas Mann te zijn. Al snel wordt de toon van de brief en het verhaal onheilspellend en krankzinnig. De sigarenrokende Thomas Mann logeert in de badkamer van de hoteldirecteur, slaat er gretig met de paardenzweep op los en blijkt zelfs een geheim agent te zijn. Biller laat Schulz gebukt gaan onder angstige visioenen van ‘miljoenen naakte mannen, vrouwen en kinderen die zich alleen nog op handen en voeten konden voortbewegen’ en jaagt hem tenslotte ook zijn eigen dood tegemoet. Schulz werd in 1942 door een Gestapo-officier doodgeschoten.