Voorgoed afscheid nemen van mensen die je lief zijn. Tom Marien vindt er de juiste woorden voor terwijl de illustraties van Sassafras de Bruyn het Licht aanbrengen

Voorgoed afscheid nemen van mensen die je lief zijn is een aartsmoeilijk onderwerp om met kinderen te bespreken. Hoe doe je dat?
Tom Mariën vindt in ‘Het eerste licht’ de juiste woorden. De illustraties -licht gekleurde dieren tegen een zwarte achtergrond- zijn van Sassafras De Bruyn en maken het zware onderwerp letterlijk en figuurlijk iets lichter.

Vuurvliegje geniet. Enkel gezoem en gelach. En dan… plots valt haar licht uit… Ze reageert niet meer.

Eerst viel haar licht uit.
Toen vielen haar vleugels stil en
dwarrelde ze als een blad naar beneden.

De insecten rondom haar willen haar helpen en zoeken samen naar oplossingen. Ze gaan ook te rade bij Uil. Maar niets baat.
Uiteindelijk kan Uil alleen maar de harde waarheid zeggen: ‘Ze is aan haar laatste reis begonnen’. Het zoemende volkje beslist Vuurvlieg nog eventjes naar de vijver -waarin ze zichzelf altijd graag had bekeken- en naar de bloemenweide en de rots te brengen. Ook zal Juffer, die meestal de juiste woorden vindt, een afscheidstekstje laten horen. Maar dan gebeurt er iets met het fragiele overblijfsel van Vuurvlieg. Hartverscheurend…
Tom Mariën laat het feeërieke volkje (en de lezer) echter niet in de steek. Hij zorgt voor een troostend eind en laat Vuurvlieg in elk van hen verder leven. Hij laat bovendien zien dat elk van hen op zijn eigen manier met de sterfelijkheid van Vuurvlieg omgaat.

‘Dank je voor de vleugel’, fluisterde Bij.
Tor bromde iets wat niemand kon verstaan.
Daarna zoemden en tjirpten we.
Juffer vond de juiste woorden.