Beklemmend verhaal.
In 2016 schreef Lize Spit haar debuutroman (Het Smelt) en dit sloeg in als een bom. Ik heb dit boek in een zeer korte tijd uitgelezen. Na vier jaar komt ze met dit meesterwerk en opnieuw was ik verkocht. Vanaf de eerste bladzijden tot pagina 670 leest dit boek als een trein. Volgens mij is dit verhaal uitstekend geschikt voor een toneelbewerking. Het lezen moet je zelf maar doen, maar in het kort gaat het over Leo die met haar vriend Simon samenwonen in een flatje. Wanneer Simon terugkomt van zijn werk is het niet dezelfde Simon die zojuist was vertrokken. Wat is er gebeurt met deze man? Lize fileert elke zin en diept het verhaal enorm uit. Soms kan je bij dikke boeken enkele regels of pagina's overslaan, niet bij dit boek vind ik. Elke zin doet ertoe. Samen met Nino Haratischwili vind ik haar schrijfstijl enorm aangenaam. En opnieuw sluit je het boek met een zucht. Ik kijk al uit naar haar volgend werk. Ik hoop geen vier jaar te moeten wachten.
