Monoloog uit Erdogans gevangenis
Schrijver Ahmet Altan is 68 jaar en zal de rest van zijn leven drieëntwintig uur per dag doorbrengen in een cel. Zoals hij in de titel zegt: Ik zal de wereld nooit meer zien. In dit boek krijgen we een blik op het leven in Erdogans gevangenissen. Het is een urgent en actueel pamflet tegen de politieke situatie in Turkije. Ahmet Altan schrijft echter ook over hoop, literatuur, het schrijverschap, filosofie en religie. Een krachtig verhaal dat de lezer diep in het hart weet te raken. Dit is geen roman, maar iemands werkelijkheid. Dag in dag uit opgesloten zitten in een cel en dan nog zo hoopvol in het leven staan - ik doe het de auteur niet na.⠀
Hoe zwaar Ahmet Altan het ook te verduren krijgt in de gevangenis, met Ik zal de wereld nooit meer zien toont hij aan hoe sterk hij in zijn schoenen staat. Het boek straalt hoop en kracht uit. De schrijver zit misschien voorgoed in de cel, maar zijn woorden gaan heel de wereld over.⠀
Mijn complete recensie lees je op boekvinder.be.
Synopsis
Persoonlijk relaas door de Turkse schrijver en journalist (1950) over zijn verblijf in de gevangenis als politieke gevangene na de mislukte coup van 2016.