Over verlies en verdriet, liefde en leven

De vijftien verhalen in In mijn hart woont een meeuw van Greta Vandeborne voeren de lezer mee naar het verdriet bij een doodgeboorte, een ontslag, een scheiding en naar het afscheid van een geliefde, een auto, een moeder, een broer, een hond en een vriend. De verhalen gaan allemaal over verlies en verdriet, maar door rouw meerdere gezichten te geven is dit boek toegankelijk voor een breed lezerspubliek. De verhalenbundel is autofictie, waarbij de verhalen vertrekken vanuit waargebeurde situaties maar een extra literaire laag kregen.

Het openingsverhaal ‘Zomerwind over zee’ neemt de lezer onmiddellijk mee naar een tragisch verlies, een miskraam, en de pijn die de auteur ervaart door de reacties van haar omgeving. Greta gidst de lezer van het ene aangrijpende verhaal naar het andere. Zo ontdekt de lezer in ‘Een lege horizon’ en ‘Pakijs’ hoe het verlies van een baan op latere leeftijd een einde maakt aan een huwelijk van dertig jaar. ‘Het seizoen dat werd overgeslagen’ leidt de lezer dan weer naar de eerste ontmoeting met Koen, Greta’s tweede man, en de vele reizen in Italië. Er zijn enerzijds de fijne herinneringen in een levendige sfeer, en anderzijds de rauwe pijn na het overlijden van Koen. Op indringende wijze beschrijft ze het uitstrooien van de as op zee, met aandacht voor de jan-van-gent die boven het schip cirkelt. De zee en het strand spelen een cruciale metaforische rol in dit boekje. De zee vormt de rode draad die de verhalen verbindt; zij biedt troost en brengt weemoed met zich mee. Met haar bijzonder vlotte pen slaagt Greta Vandeborne erin om de gebeurtenissen op levendige wijze weer te geven, ook wanneer ze schrijft over het afscheid van haar oude Clio in ‘Onvervangbaar’ of het heengaan van haar hond Lucifer in ‘Niets is voor altijd’.

Vandeborne neemt je mee op een emotionele reis van klein en groot verdriet, waarbij ze toont hoe keer op keer op te staan en vooruit te blijven gaan. In deze verhalen schuilt een krachtig pleidooi voor het recht om te rouwen. De auteur laat zien hoe verlies en verdriet onlosmakelijk verbonden zijn met liefde en leven, en hoe de rauwe pijn na verloop van tijd verzacht wanneer een dierbare langzaam in het eigen wezen oplost. Het titelverhaal ‘In mijn hart woont een meeuw’ illustreert dit zeer duidelijk.

Het boek bevat een voorwoord van rouwexpert Manu Keirse. De prachtige tekeningen zijn van Jurgen Walschot.

In mijn hart woont een meeuw is een verbluffende verhalenbundel die gegarandeerd niemand onberoerd laat.