Meditatie met galgenhumor

Het boek is gebaseerd op een waargebeurde anekdote over Abraham Lincoln die overmand door verdriet het lijk van zijn overleden zoon in de nacht na de begrafenis in zijn armen neemt tijdens zijn bezoek aan de grafplek.

Het verhaal : de jonge 11-jarige Willie, zoon van president Abraham Lincoln sterft aan tyfus op 20 februari 1862 en wordt gebalsemd en begraven in een witmarmeren mausoleum op het Oak Hill's kerkhof in Washington. Het verhaal speelt zich af in de nacht na de begrafenis. Meer dan honderd mensen uit de buurt van Washington, overleden en klaar om de grote reis na hun leven te maken, schimmen of spoken intussen, bevolken de begraafplaats en geven in een vlot ritme commentaar op elkaars leven.

In het narratief staan drie figuren centraal die de jong gestorven Willie willen aansporen om de overgang te maken. Er is de homoseksuele Bevins die zelfmoord pleegde na afwijzing door zijn vriend, de drukker Vollman die verongelukt nadat hij zijn tweede huwelijk met een jonge vrouw had geconsumeerd en er is de priester.

In het polyfonisch narratief dat vaak kakofonisch, grotesk en grappig is, spreken de personages hun eigen taaltje. De snapshots van de verschillende levens van de intussen gedeformeerde personages zijn kort en laten weinig ruimte om vooroordelen op te roepen. Alle personages zijn verbonden door lijden, maar sommigen kunnen er net mee omgaan. Alle schimmen helpen elkaar om hun bewustzijn te verlichten.

'Het bloeiende licht-materie verschijnsel gaat gepaard met door merg en been gaand vuurgeluid' komt meermaals voor in de gesprekken. Dit idee om zich voor te bereiden op een gunstige wedergeboorte komt uit het Tibetaanse Dodenboek 'Bardo Thödol'. Auteur Saunders is een praktiserend boedhist.

De gedurfde roman heeft een experimentele stijl die bij de inhoud past.

De boodschap van deze roman uit 2017 van George Saunders, zoals hij zelf aangeeft: hoe kunnen we leven in een wereld waarin de objecten van onze liefde zo voorwaardelijk zijn?

Ik heb dit boek gelezen als een meditatie met galgenhumor.

Al geoefend lezer was het noodzakelijk om mijn leesattitude te her-kalibreren om deze unieke roman te kunnen smaken. Het was de inspanning waard.