Prachtig vormgegeven dichtbundel

ik begrijp niet dat er mensen bestaan
die niet verliefd op jou zijn
ik vind het bijna jammer
ik weet zeker dat hen iets wordt ontzegd
wat ze nergens anders zullen vinden

In Massastrandingen vertellen alle gedichten samen een verhaal – of eigenlijk meerdere verhalen. Enerzijds maken we kennis met een gezin (vader, moeder, zoon, dochter) en anderzijds lezen we over ouderdom in de gedichten over ‘de moeder van mijn moeder’. Ook klimaatverandering en de natuur (en met name walvissen, dolfijnen, schildpadden en een enkele orka) vormen de rode draad doorheen de gedichten. Na het lezen van deze bundel heb ik het gevoel dat Moya De Feyter een sterke voorliefde heeft voor zeezoogdieren.

Tussendoor komen we ook nog eens allerlei feitjes over het dierenrijk te weten: “er bestaat een vlokreeftje dat enkel in de huid van een grijze walvis voorkomt”. Dit zorgt voor een fijne balans tussen de gedichten en weetjes onderling. Dergelijke feiten kun je immers voor waar aannemen, terwijl je soms tijd nodig zult hebben om de (boodschap achter de) gedichtjes te achterhalen.

je kunt mensen niet in een kast zetten en ervan uitgaan dat ze hetzelfde blijven
zolang je ze maar af en toe afstoft

Massastrandingen is een bijzondere dichtbundel, waar verschillende verhaallijnen rond natuur, klimaat, familie en liefde samenkomen. Het boekje is niet alleen prachtig vormgegeven, ook zitten er wondermooie zinnen in verstopt. Mijn exemplaar hangt in ieder geval vol met post-its.

Mijn complete recensie lees je op boekvinder.be.