Rauw en gevoelig

Het boek wordt verteld door de twintiger Ada, die haar kunstopleiding onderbreekt, om voor onbepaalde tijd in Spanje te gaan wonen. Ze komt er terecht op een afgelegen plek bij Molina en zijn twee honden. Het rauwe bestaan daar trekt haar aan. Haar dagen zijn gevuld met wandelen met de honden, hout hakken en 's avonds rond het haardvuur zitten met Molina. Communicatietaal tussen haar en Molina is bijna nihil. Ze houdt er van de stilte, de eenvoud en wordt er geconfronteerd met de rauwheid van het bestaan.

Het boek leest als een soort dagboek. Terwijl we meebeleven hoe elke dag in Spanje verloopt, gunt Ada ons een inkijk in haar verleden. We krijgen haar levensloop vanaf haar geboorte tot het moment dat ze in Spanje is. Ze is het kind van een tienermoeder en een hardwerkende vader. Haar vader moet knokken om de eindjes aan elkaar te knopen en voedt zijn kinderen ook op zodat ze in alle omstandigheden hun mannetje kunnen staan. Ada wordt neergezet als de "sterke", ze is de trots van haar vader en wil zoveel mogelijk bij hem op een goed blaadje staan. Haar jongere broertje, is overbeschermd opgevoed door hun moeder en is net het tegenovergestelde. Als hun moeder op jonge leeftijd sterft, gaat ze samen met haar broertje Broos bij haar vader in een stacaravan wonen.

Terwijl Ada hout hakt in Spanje en geniet van de vriendschap van de honden, verwatert het contact met haar vader en verliest ze ook haar broer uit het oog. Het motto is "niet janken" een typische uitspraak die haar vader deed toen ze werd geboren. Bij elke tegenslag die Ada ondervindt, houdt ze het vol om niet te janken.

Rouwdouwers een titel die je in het begin niets zegt. Eenmaal aan het lezen maakt Koos zelf duidelijk wat rouwdouwers zijn en je kan er niets anders dan respect voor hebben. De auteur schrijft in zeer levendige taal, je ziet de scène zo voor je.

Frapperend vond ik het stukje waar ze met plezier de gevallen hagelslag met de vingertoppen van haar bord likt maar helaas zit er af en toe een sprietje tussen van de "shit" die haar vader rookt waardoor het plezier van de chocolade eerder een hel wordt. Een verhaal over de rauwheid van een kinderleven, twee kinderen uit hetzelfde gezin die totaal verschillend opgroeien en toch een sprankje hoop voor de toekomst.

Een knap debuut en voor mij een terechte winnaar van De Bronzen Uil.