De overlevingskunst van vrouwen

De vijf sterren in de VN-Detective & Thrillergids van 2021 zetten me op het ja-knikkende spoor van dit boek. Volgens de jury was het debuut van de Amerikaanse Elizabeth Wetmore het mooiste geschreven en vertaalde boek van de zes nominaties voor de VN-Thriller van het jaar.

Maar wat bleek al vlug? Valentijn weekte zich moeiteloos los van het etiket thriller en ontpopte zich als een beklijvende roman. Ik vinkte graag volgende pluspunten af: de rijke thematiek, de geweldige sfeerschepping en het gevarieerde, uitsluitend vrouwelijke vertelstandpunt.

Zoveel is duidelijk: Odessa, West-Texas, 1976 - helaas een hellhole voor vrouwen. Hoe er tegenaan gaan, tegen dit seksistische mannenbolwerk? We beleven het intens mee met de vertelstem van zeven vrouwen/meisjes die de schrijfster tegelijkertijd tot een krachtige we-stem smeedt.

Eén van hen is Mary Rose die gerechtigheid wil voor de 14-jarige Mexicaanse Gloria die op Valentijn bruut verkracht werd. Amper negen uur in de ochtend en ik heb al spijt van de panty die ik heb aangetrokken, maar ik kan moeilijk met blote benen de rechtszaal in. (p. 246) Haar meesterlijke beschreven passage in de rechtszaal waar rechter Rice een pistool als hamer hanteert, blijft bij mij nu nog altijd knellen en nazinderen. Dat geldt bij uitbreiding voor de hele roman.